OGŁOSZENIE STANU WOJENNEGO W 1981 ROKU
Od początku lat 80- tych pogorszała się sytuacja polityczna i gospodarcza kraju. Polacy nie zgadzali się na kolejną podwyżkę cen produktów. Żądali wprowadzenia zmian społecznych i politycznych. Po strajkach ludności latem 1980 roku władza reprezentująca PZPR zgodziła się na 21 postulatów pracowników Stoczni Gdańskiej. Porozumienie podpisano 30 sierpnia 1980 roku. Jednym z żądań było utworzenie Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Protesty nie ustawały. Władze PZPR otrzymywały rozkaz od ZSRR, aby zniszczyć opozycję. W październiku 1981 roku I sekretarzem został generał Wojciech Jaruzelski. W nocy 13 grudnia 1981 roku gen. Jaruzelski ogłosił wprowadzenie stanu wojennego. Aresztowano ponad 10 tysięcy osób w tym przywódców opozycji, zakazano działalności organizacji, wprowadzono godzinę milicyjną, zakazano manifestacji, kontrolowano rozmowy telefoniczne, cenzurowano listy. 16 grudnia 1981 roku w kopalni Wujek w Katowicach odbyła się jedna z najkrwawszych pacyfikacji strajkujących. Od kul wojska i milicji zmarło 9 górników. Stan wojenny zniesiono 22 lipca 1983 roku. Liczbę ofiar stanu wojennego szacuje się na ponad 50 osób.
Realizatorem projektu jest Zarząd Główny Polskiego Związku Głuchych.
Projekt dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu
„Patriotyzm Jutra”.